خداوندا
تو، تنها کسی هستی که مرا با هزار خطای نابخشودنی، هربار بی منت در آغوش میگیری،بی آنکه بپرسی ، چرا؟
و چنان دوست میداری که گویی جز من تو را بنده ای نیست ...
من جز شرم ،چیزی ندارم که شایسته پادشاه بخشنده ای همچون تو باشد...
خداوندا
تو، تنها کسی هستی که مرا با هزار خطای نابخشودنی، هربار بی منت در آغوش میگیری،بی آنکه بپرسی ، چرا؟
و چنان دوست میداری که گویی جز من تو را بنده ای نیست ...
من جز شرم ،چیزی ندارم که شایسته پادشاه بخشنده ای همچون تو باشد...